Lekdetectie

In de glastuinbouwsector wordt deze techniek nog helemaal niet toegepast, terwijl er wel nog steeds een probleem is met de waterkwaliteit in de glastuinbouwgebieden.

Om dit probleem aan te pakken, organiseerde het samenwerkingsverband Emissieloze Kas een challenge. Ze zochten naar innovatieve en praktische oplossingen om lekkage van gewasbeschermingsmiddelen en nutriënten uit kassen naar de omgeving te voorkomen. Eén van de trotse winnaars hiervan was Michael Meijler. Hij kwam met het idee voor automatische lekdetectie.

Hoe werkt dat dan?

Wanneer er een laag water op het grondfolie staat (wat bij het watergeven in de tuinbouw het geval is) zal er bij een lekkage water door het folie naar buiten stromen. Dit lek kan eenvoudig worden gevonden met behulp van elektriciteit. Door het water op het grondfolie onder laagspanning te zetten, zal er in het geval van lekkage een stroom gaan lopen tussen het ondergrond en het water op het folie, omdat het water dat door het lek stroomt ook stroom kan geleiden. De stroom kan vervolgens gemeten worden. Deze meetmethode wordt ook wel geo-elektrisch meten genoemd.

Naast het detecteren dat er een lekkage optreedt is het ook mogelijk om de positie van het lek te bepalen. Omdat er een stroom in het water gaat lopen ontstaan er potentiaalverschillen. Deze potentiaalverschillen kunnen met behulp van sensoren worden gedetecteerd. Aan de hand van de meetgegevens kan vervolgens de positie van het lek worden bepaald.